Modyfikacje drukarki Prusa i3 MK3S+
Prusa i3 MK3S+ jest naprawdę świetną drukarką 3D która nie potrzebuje zbyt wielu poprawek. Użytkując te drukarkę już jakiś czas mogę śmiało każdemu ją polecić – jest to to naprawdę kawał solidnego sprzętu! W tym artykule opisuję modyfikacje drukarki Prusa i3 MK3S+ jakie przeprowadziłęm na swoim sprzęcie.
W tej drukarce zdecydowałem się na 2 modyfikacje: pierwsza to wykorzystanie dwóch stolików typu „LACK” z IKEA plus arkuszy poliwęglanu w celu zbudowania komory dla drukarki. Druga modyfikacja polegała na dołożeniu modułu druku MMU2S który pozwala na łączenie ze sobą do 5 filamentów.
UWAGA: Moduł ten nie rozszerza możliwości naszej drukarki o druk 5 różnych filamentów jednocześnie – w dalszym ciągu drukarka ma 1 ekstruder. Moduł pozwala w sposób pełni automatyczny i niezależny od nas w automatyczne przezbrojenie filamentów miedzy sobą. Dzięki MMU2S możemy łączyć kolory w ciekawy sposób.
2 stoliki z IKEA jako sposób na prostą zabudowa drukarki 3D
Wykorzystując dwie sztuki tanich stolików z IKEA można stworzyć naprawdę ciekawą konstrukcje! Elementy łączące stoły powstały… oczywiście na drukarce 3D. Projekt pobrałem z forum producenta drukarki PRUSA. Wszystkie komponenty do zrealizowania tej konstrukcji oraz jak szczegółowo łączyć elementy ze sobą zostało dokładnie opisane w instrukcji. Poza główną zaletą takiej zabudowy jaką jest utrzymanie stałej temperatury w komorze drukarki nowa konstrukcja wizualnie prezentuje się bardzo ładnie 🙂 Idealnie wpasowuje się w stworzony klimat pomieszczenia biurowo – rozrywkowego.
Aby w bardziej dokładny sposób kontrolować temperaturę w komorze wydruku do swojego serwera wydruku OctoPrint podłączyłem cyfrowy czujnik temperatury DSB18. Przy użyciu widżetu o nazwie „Raspbery Pi control” w bardzo prosty sposób jesteśmy w stanie zebrać dane na temat temperatury i wysłać je bezpośrednio do interfejsu OctoPrinta. Warunkiem takiego zastosowania jest oczywiście wykorzystanie urządzenia posiadającego wejścia cyfrowe – ja korzystam z mini komputera Raspberry Pi Zero W na którym zainstalowałem serwer wydruku.
Moduł MMU2S
Dzięki temu rozszerzeniu użytkownik drukarki jest w stanie wydrukować złożone modele składające się z maksymalnie 5 różnych filamentów. Należy mieć na uwadze że jest to wykonalne dla 5 różnych filamentów tego samego typu! Gdy pomieszalibyśmy filamenty o różnych właściowościach temperaturowych najpewniej doszło by do zatkania się filamentu w dyszy. Taka sytuacja przydarzyła mi się gdy omyłkowo zamiast filamentu PLA użyłem filamentu ABS.
Wracając do tematu samego modułu – zaraz po podłączeniu okazało się że nie jest on podzespołem bezawaryjnym. Podczas pierwszego drukowania okazało się że siła nacisku wałka „trzymającego” filament podczas załudnku do głowicy ekstrudera jest zbyt mała. Po skończonym wydruku filament nie został należycie rozładowany. Po kilkunastu kolejnych wydrukach podczas których skuteczność rozładowania wynosiła ok. 50% zdecydowałem się na przeprowadzenie modyfikacji. Znalazłem na forum założonym przez producenta drukarki cały zespół grupy szpuli filamentu który był wielekrotnie polecany przez użytkownikow forum. Zasada działania różniłą się od „domyślnego” grupy rozładunku tym, że szpulka z filamenty tak naprawdę zwija się… sama. Filamentowi „pomaga” jedynie grawitacja. Modyfikacje opisze dokładniej w jednym z kolejnych artykułów.
Polecam moduł roszerzający funkcjonalność drukarki o wydruk wielokolorowy bardziej zaawansowanym użytkownikom drukarek 3D. Dla osoby która stawia pierwsze kroki z drukowaniem nie będzie to dobry wybór. Trzeba śmiało tutaj powiedzieć że MMU2S nie jest modułem bezawaryjnym i posiada swoje wady. Gdy już jednak uda nam się dojść do odpowiedniej wprawy i troche przykmniemy oko na wady tego urządznia to MMU2S wynagrodzi to nam zjawiskowymi wydrukami 3D… A efekty wydruku naprawdę robią wrażenie!
